قسمت اول
از دیر باز چوب جزء مصالح ساختمانی بوده که کاربر بسیار زیادی داشته. از طلاکاری هایی، صنعتی که در اهرام گیزا قاب گرفته شده تا حکاکی های رو به نابودی که در دوران رنسانس در خانه ها مرسوم بودند، استفاده از چوب در هزاره های مختلف بخشی از معماری جهانی بوده است.
در اروپا در دکورهای کلاسیک رومی، ورقه های چوبی را در سقف قرار می دادند. و این تبدیل به عاملی قطعی در دوره تودور شد، تا آنجایی که دیوارها با تابلوهای میدانی که با نقوش کنده کاری شده مزین شده بودند، حکاکی شدند.
در آسیا، فرهنگ شرقی، برای ارائه دادن بیانیه هایشان از چوب به صورت خلاقانه استفاده می کردند. در عمارت های بسیار بزرگ پنجره های چوبی با طرح های هندسی پیچیده و مجسمه های چوبی لوکسی که دارای جزییات بسیاری بودند، رایج بودند.
در دورانی که آمریکا تحت استعمار بود، چوب ها با روش های مختلفی دستکاری می شدند و خانه هایی را می ساختند که ازآن زمان طبقات چوبی رو به روال بود و چوب برای سال های زیاد، دوام، تطبیق پذیر و همه کاره، دارای بافتی زیبا و به راحتی دست یافتنی بود.
چوب در معماری داخلی مدرن امروزی، تفسیری مجدد از مفاهیم موجود است: دیوارها، تیرهای بلند، پوشش سقف ها و ترمیم کف ها. چوب به دلیل درخشش و بافت طبیعی اش، به صورت ارگانیک، در خانه هایی که از فولاد و بتن به عنوان مصالح اصلی ساختمان استفاده می شود، صمیمیت می بخشد.
چوب در فضای اتاق باعث می شود که فضاهای معاصر با الهامی از حس روستیکت قویت شود.
پیشنهاد می کنیم قسمت های دوم و آخر را ببینید.
این مقاله ادامه دارد…
ترجمه شده توسط:نغمه مصطفوی
- نغمه مصطفوی
- بهمن 18, 1398
- 1532 بازدید